Perspektywa Wdzięczności
Czasem małe rzeczy to duże rzeczy, a duże rzeczy to wielkie rzeczy.
Czasem samo dostrzeżenie tego faktu wystarczy, aby autentyczna wdzięczność pojawiła się naturalnie i spontanicznie. Kiedy tylko warunki są właściwe, wdzięczność pojawia się sama z siebie, trwa przez jakiś czas i znika, do czasu aż odpowiednie warunki pojawią się ponownie, naturalnie.
Wewnętrzny akt wdzięczności polega na dostrzeżeniu i odczuciu osobistej korzyści, która stała się efektem różnorodnych sprzyjających okoliczności. Wiele warunków zbiegło się ze sobą w czasie przynosząc nam korzyść, wpływając zarówno na to, co było, jak i na to, co jest. Wdzięczność w szczególny sposób wypływa z doświadczenia naszego naturalnego powiązania z tym światem i innymi ludźmi. Wdzięczność wypływa ze wzajemnej współzależności ze wszystkim, co nas otacza, relacji, jaką mamy z powietrzem, słońcem, drzewem, deszczem, ludźmi tu, ludźmi tam, przeszłością i tym, co teraz. Wreszcie, wdzięczność przypomina nam, że czasem małe rzeczy to duże rzeczy, że kula śnieżna ogromnych rozmiarów powstaje właśnie z małych drobinek. Jest to odmienna perspektywa od tej, która dominuje naszą codzienność. Być może warto dodać ją do swojego repertuaru.
Zdolność do przyjęcia perspektywy relacyjności sprawia, że stopniowo w miejsce poczucia niezależności i izolacji pojawia się poczucie coraz silniejszego połączenia z otaczającym nas światem oraz innymi ludźmi. Pomimo oczywistych różnic dzielimy wspólny los i wspólną przestrzeń, właśnie stąd pochodzi nasza naturalna relacyjność. Odkrycie, że to właśnie dzięki współzależności nasze życie, w tej, a nie innej formie, jest możliwe. Zależności od wszelkich zdarzeń w przeszłości, całego dorobku ludzkości, jak i wszystkich naturalnych procesów biologicznych. Zależność od obecnego systemu i wszystkich funkcjonujących w nim elementów, także tych, z których istnienia nie zdajemy sobie sprawy. Być może właśnie ten korzystny wpływ innych ludzi sprawia, że nasze życie nie jest dużo gorsze niż obecnie. Dostrzeżenie tego faktu sprawia, że wdzięczność pojawia się naturalnie.
Wdzięczność rozkwita na wierze w dobre intencje tych, których działania przyniosły nam korzyść. Podstawą tej wiary jest nasze osobiste doświadczenie życzenia komuś dobrze, a także wyboru, aby działać zgodnie z dobrymi intencjami. Szczególnie potwierdzają to te momenty, kiedy w trudnych i niesprzyjających okolicznościach wybraliśmy, że zachowamy się mając na celu dobro drugiej osoby. Akt życzliwości dowolnej osoby wypływa dokładnie z tej samej wolności. Wreszcie, doświadczenie wdzięczności utwierdza nas w przekonaniu, że mamy wolność obejmującą kierowanie naszej uwagi. Zamiast przesadnie koncentrować się na pomyłkach innych, możemy skupiać się na korzystnych aspektach ich działań, możemy kultywować postawę życzliwości i wdzięczności. Zyskujemy dzięki temu okazję rozwoju naszego umysłu i relacji z innymi w korzystnym kierunku.
Odczuwając, jak wiele korzyści jest naszym udziałem możemy doświadczyć głębokiej wdzięczności wobec tych wszystkich, którzy kierowani dobrymi intencjami zwrócili na nas swoją uwagę i których działania miały na nas korzystny wpływ.
Wdzięczność wobec rodziny i najbliższych za ich wkład w nasze wychowanie, dorastanie i rozwój. Wdzięczność wobec tych, którzy mieli wpływ na nasz podstawowy dobrostan i troszczyli się o nasze zdrowie, bezpieczeństwo, schronienie, pożywienie i ubiór, szczególnie w okresie naszej pełnej zależności.
Wdzięczność wobec osób, które przyczyniły się do naszego rozwoju i dbały o naszą edukację na wszystkich jej etapach. Wdzięczność wobec tych, którzy przyczynili się do rozwoju naszych mocnych stron, zainteresowań i pasji.
Wdzięczność wobec ludzi, od których otrzymaliśmy wsparcie w chwilach trudności, smutku, słabości i bezbronności oraz tych, którzy dzielili z nami nasze sukcesy, chwile radości i beztroski.
Wdzięczność wobec osób, od których otrzymaliśmy poradę lub inspirację w sytuacji dylematu i niepewności oraz dobre słowo i zachętę, gdy tego potrzebowaliśmy.
Wdzięczność wobec tych wszystkich osób, których korzystne dla nas działania pozostały przed nami ukryte i którym nie zdołamy się w żaden sposób odwdzięczyć.
Wreszcie, czując wdzięczność względem tych, którzy byli źródłem trudności i bolesnych doświadczeń i za tą sprawą przyczynili się do naszego rozwoju, dając okazję do kształtowania empatii i rozumienia cierpienia.
Czasem małe rzeczy wydają się bardzo małe – dzieje się tak zazwyczaj, gdy nie dostrzegając intencji i wysiłku innych, traktujemy przydarzające się nam dobre rzeczy, jako takie, które się nam należą i na które bezdyskusyjnie zasługujemy. Jednak w swojej wolności mamy ten wybór, aby dostrzec wielkość tych małych rzeczy. Możemy podjąć intencję, aby odczuwać i doceniać ich znaczenie, a przez to kultywować nową postawę, rozwijać wewnętrzną wdzięczność wobec wszystkich tych, których działania miały i mają pozytywny wpływ na kierunek naszego życia, a także na codzienność, jakiej dzięki nim doświadczamy.
Czasem małe rzeczy to duże rzeczy. Dostrzeżenie dobra, które otrzymaliśmy od innych, odczuwanie wdzięczności, uśmiech, miły gest czy słowo „dziękuję”, mają moc. Jest to moc kształtowania lepszej teraźniejszości i lepszej przyszłości dla naszego dobra i dla dobra innych, niezależnie od okoliczności.
PS
Postawa wdzięczności nie ma na celu zaprzeczania trudom życia i napotykanym przeciwnościom, jakich nieuchronnie doświadczamy. Nie ma też na celu umniejszania bólu i cierpienia, którego doświadczyliśmy w rezultacie działań innych osób. Celem kultywowania tej postawy jest uzyskanie większego dostępu do radości i bliskości z innymi pomimo tego, co wydarzyło się w przeszłości. Wdzięczność pozwala nam rozwijać otwartość, szczególnie w obliczu różnorodnych życiowych doświadczeń, jakie pojawiają się z chwili na chwilę. Wdzięczność pozwala głęboko doświadczyć, że nasza postawa ma znaczenie oraz że mamy na nią wpływ.
Obyśmy byli obdarzeni adekwatnymi trudnościami, które umożliwią nam rozwój korzystnych stanów umysłu i dobrych cech charakteru. Gdyby nie te trudności, nie byłoby rozwoju.
Jeśli zainspirował Cię ten artykuł, przeczytaj krótki tekst o samowspółczuciu Self-compassion po polsku.
© Act Odwagi 🙏